In Hoogeveen start in 2006 een gedurfd experiment om zoveel mogelijk budgetten en bevoegdheden terug te leggen in wijken en dorpen. Joop Hofman en Eisse Kalk werken met twee andere adviseurs in 2006 intensief samen met een gemeentelijke projectgroep en de plaatselijke corporaties aan de opzet en voorbereiding van dit project. Joop Hofman introduceert de Charette methode: in één week van intensieve beraadslagingen met alle betrokken partijen (Raad, College, bewoners, corporaties, welzijnswerk en politie) worden de afspraken over deze manier van werken gezamenlijk besloten en vastgelegd in een samenwerkingsovereenkomst. Daarna gaan werkgroepen in gemengde samenstelling aan de slag om de uitgangspunten om te zetten in werkafspraken .
Het gemeentebestuur, de ambtelijke afdelingen, de woningcorporaties, de welzijnsstichting, de politie zijn allemaal bereid gevonden om een stukje van hun beslissingsmacht af te staan en middelen te storten in het fonds ‘’wijk- en dorpsgericht werken’’. Hoogeveen maakt een onderscheid in budgetbestedingsrecht en adviesrecht.
Voor het eerste jaar is uit 9 verschillende posten van de gemeentebegroting een bedrag van € 500.000 op jaarbasis bijeengebracht dat volgens een bepaalde sleutel wordt verdeeld over de 10 pilotgebieden. Dit budget is aangevuld met een bedrag van € 172.000 door de corporaties. Dit budget, dat in de toekomst nog aanzienlijk kan groeien gaat verder dan de al bestaande leefbaarheidsbudgetten en is volledig besteedbaar volgens prioriteiten van bewoners. De bewoners van de 32 dorpen en buurten binnen de gemeente Hoogeveen worden bij hun bestedingsplannen terzijde gestaan door een team van vier wijkmanagers.
Dit boeiende experiment in decentralisatie en directie democratie wordt gesteund en gemonitord door de SEV en door het programma Inaxis van BZK.
Dit proces is beschreven in de publicatie 'Vuurdoop, wijk- en dorpsgericht werken in Hoogeveen'. Lees meer over deze publicatie...